آنتن مارپیچی لگاریتمی، بهره ۸ دسی‌بل، محدوده فرکانس ۱-۱۲ گیگاهرتز، RM-LSA112-8

آنتن مارپیچ لگاریتمی یک آنتن زاویه‌دار کلاسیک است که مرزهای بازوهای فلزی آن توسط منحنی‌های مارپیچ لگاریتمی تعریف می‌شوند. اگرچه از نظر ظاهری شبیه به مارپیچ ارشمیدسی است، اما ساختار ریاضی منحصر به فرد آن، آن را به یک «آنتن مستقل از فرکانس» واقعی تبدیل می‌کند.

عملکرد آن به ساختار خود-مکمل (شکاف‌های فلزی و هوایی از نظر شکل یکسان هستند) و ماهیت کاملاً زاویه‌ای آن متکی است. ناحیه فعال آنتن در یک فرکانس خاص، یک ناحیه حلقه‌ای شکل با محیطی تقریباً برابر با یک طول موج است. با تغییر فرکانس کاری، این ناحیه فعال به آرامی در امتداد بازوهای مارپیچی حرکت می‌کند، اما شکل و ویژگی‌های الکتریکی آن ثابت می‌ماند و پهنای باند بسیار وسیعی را ممکن می‌سازد.

مزایای کلیدی این آنتن، عملکرد فوق پهن‌باند آن (پهنای باند 10:1 یا بیشتر رایج است) و قابلیت ذاتی آن در تابش امواج با قطبش دایره‌ای است. معایب اصلی آن، بهره نسبتاً کم و نیاز به یک شبکه تغذیه متعادل پیچیده است. این آنتن به طور گسترده در کاربردهایی که نیاز به عملکرد پهن‌باند دارند، مانند اقدامات متقابل الکترونیکی (ECM)، ارتباطات پهن‌باند و سیستم‌های نظارت بر طیف، استفاده می‌شود.