آنتن میکرواستریپیک آنتن معمولی با اندازه کوچک است که از یک تکه فلزی، یک بستر و یک صفحه زمین تشکیل شده است.

ساختار آن به شرح زیر است:

تکه های فلزی: وصله های فلزی معمولاً از مواد رسانا مانند مس، آلومینیوم و ... ساخته می شوند که شکل آن می تواند مستطیلی، گرد، بیضی یا اشکال دیگر باشد و اندازه آن را می توان در صورت نیاز تنظیم کرد. هندسه و اندازه وصله پاسخ فرکانسی و مشخصات تشعشع آنتن را تعیین می کند.
بستر: زیرلایه ساختار پشتیبانی آنتن پچ است و معمولاً از ماده ای با ثابت دی الکتریک پایین تر مانند کامپوزیت فایبرگلاس FR-4 ساخته می شود. ضخامت و ثابت دی الکتریک زیرلایه، فرکانس تشدید و تطابق امپدانس آنتن را تعیین می کند.
صفحه زمین: صفحه زمین در طرف دیگر پایه قرار دارد و ساختار تشعشعی آنتن را با پچ تشکیل می دهد. این یک سطح فلزی بزرگ است که معمولاً در زیر یک پایه نصب می شود. اندازه صفحه زمین و فاصله بین صفحات زمین نیز بر عملکرد آنتن تأثیر می گذارد.

آنتن های میکرواستریپ را می توان به روش های زیر استفاده کرد:

سیستم‌های ارتباطی بی‌سیم: آنتن‌های میکرواستریپ به‌طور گسترده در سیستم‌های ارتباطی بی‌سیم، مانند ارتباطات سیار (تلفن‌های همراه، شبکه محلی بی‌سیم)، بلوتوث، اینترنت اشیا و سایر برنامه‌ها استفاده می‌شوند.
سیستم های راداری: آنتن های میکرواستریپ به طور گسترده در سیستم های راداری از جمله رادارهای غیرنظامی (مانند نظارت بر ترافیک) و رادارهای نظامی (مانند سیستم های هشدار اولیه، ردیابی هدف و غیره) استفاده می شوند.
ارتباطات ماهواره ای: آنتن های میکرواستریپ در تجهیزات پایانه زمینی برای ارتباطات ماهواره ای مانند تلویزیون ماهواره ای، ارتباطات ماهواره ای اینترنتی و غیره استفاده می شود.
حوزه هوافضا: آنتن‌های میکرواستریپ در تجهیزات اویونیک، تجهیزات ناوبری و تجهیزات ارتباطی مانند آنتن‌های ارتباطی و گیرنده‌های ناوبری ماهواره‌ای در هواپیما استفاده می‌شوند.
سیستم‌های ارتباطی خودرو: آنتن‌های میکرواستریپ در سیستم‌های ارتباطی بی‌سیم خودرو مانند تلفن خودرو، اینترنت وسایل نقلیه و غیره استفاده می‌شوند.