در زمینه مهندسی مایکروویو، عملکرد آنتن یک عامل حیاتی در تعیین کارایی و اثربخشی سیستم های ارتباطی بی سیم است. یکی از موضوعات مورد بحث این است که آیا بهره بالاتر ذاتا به معنای آنتن بهتر است یا خیر. برای پاسخ به این سوال، باید جنبه های مختلفی از طراحی آنتن را در نظر بگیریم، از جمله ویژگی های **آنتن مایکروویو**، **پهنای باند آنتن** و مقایسه بین فناوری های **AESA (آرایه اسکن الکترونیکی فعال)** و **PESA (آرایه اسکن شده الکترونیکی غیرفعال)**. علاوه بر این، نقش یک ** را بررسی خواهیم کرد1.70-2.60آنتن شاخ استاندارد گیگاهرتز** در درک بهره و پیامدهای آن.
درک افزایش آنتن
بهره آنتن اندازه گیری است که نشان می دهد آنتن چقدر انرژی فرکانس رادیویی (RF) را در یک جهت خاص هدایت یا متمرکز می کند. معمولاً در دسی بل (dB) بیان می شود و تابعی از الگوی تابش آنتن است. یک آنتن با بهره بالا، مانند **آنتن استاندارد Gain Horn** عملکرد در محدوده **1.70-2.60 گیگاهرتز**، انرژی را به یک پرتو باریک متمرکز می کند، که می تواند قدرت سیگنال و محدوده ارتباطی را در یک جهت خاص به طور قابل توجهی بهبود بخشد. با این حال، این لزوما به این معنی نیست که سود بالاتر همیشه بهتر است.
RFMisoآنتن استاندارد Gain Horn
RM-SGHA430-10 (1.70-2.60GHz)
نقش پهنای باند آنتن
**پهنای باند آنتن** به محدوده فرکانس هایی اطلاق می شود که یک آنتن می تواند به طور موثر بر روی آن کار کند. یک آنتن با بهره بالا ممکن است پهنای باند باریکی داشته باشد که توانایی آن را برای پشتیبانی از برنامه های باند پهن یا چند فرکانس محدود می کند. به عنوان مثال، یک آنتن بوق با بهره بالا که برای 2.0 گیگاهرتز بهینه شده است ممکن است برای حفظ عملکرد در 1.70 گیگاهرتز یا 2.60 گیگاهرتز مشکل داشته باشد. در مقابل، یک آنتن با بهره کمتر با پهنای باند وسیع‌تر ممکن است تطبیق‌پذیرتر باشد و برای برنامه‌هایی که به چابکی فرکانس نیاز دارند، مناسب باشد.
RM-SGHA430-15 (1.70-2.60 گیگاهرتز)
جهت و پوشش
آنتن‌های با بهره بالا، مانند بازتابنده‌های سهموی یا آنتن‌های شیپوری، در سیستم‌های ارتباطی نقطه به نقطه که در آن تمرکز سیگنال بسیار مهم است، برتری دارند. با این حال، در سناریوهایی که نیاز به پوشش همه جانبه دارند، مانند شبکه های پخش یا تلفن همراه، پهنای باریک پرتو آنتن با بهره بالا می تواند یک نقطه ضعف باشد. به عنوان مثال، در جایی که چندین آنتن سیگنال‌ها را به یک گیرنده منتقل می‌کنند، تعادل بین بهره و پوشش برای اطمینان از ارتباط قابل اعتماد ضروری است.
RM-SGHA430-20 (1.70-2.60 گیگاهرتز)
AESA در مقابل PESA: سود و انعطاف پذیری
هنگام مقایسه فناوری‌های **AESA** و **PESA**، افزایش تنها یکی از عوامل زیادی است که باید در نظر گرفته شود. سیستم‌های AESA که از ماژول‌های انتقال/دریافت جداگانه برای هر عنصر آنتن استفاده می‌کنند، بهره بالاتر، هدایت پرتو بهتر و قابلیت اطمینان بهبود یافته را در مقایسه با سیستم‌های PESA ارائه می‌دهند. با این حال، افزایش پیچیدگی و هزینه AESA ممکن است برای همه برنامه ها قابل توجیه نباشد. سیستم‌های PESA، در حالی که انعطاف‌پذیری کمتری دارند، هنوز می‌توانند سود کافی برای بسیاری از موارد استفاده داشته باشند، و آنها را به یک راه‌حل مقرون‌به‌صرفه‌تر در سناریوهای خاص تبدیل می‌کنند.
ملاحظات عملی
**1.70-2.60 GHz Standard Gain Horn Antenna** به دلیل عملکرد قابل پیش بینی و بهره متوسط، یک انتخاب محبوب برای آزمایش و اندازه گیری در سیستم های مایکروویو است. با این حال، مناسب بودن آن به نیازهای خاص برنامه بستگی دارد. به عنوان مثال، در یک سیستم راداری که نیاز به بهره بالا و کنترل دقیق پرتو دارد، ممکن است AESA ترجیح داده شود. در مقابل، یک سیستم ارتباطی بی‌سیم با الزامات پهنای باند ممکن است پهنای باند را بر افزایش اولویت قرار دهد.
نتیجه گیری
در حالی که بهره بالاتر می تواند قدرت سیگنال و برد را بهبود بخشد، تنها عامل تعیین کننده عملکرد کلی آنتن نیست. عواملی مانند **پهنای باند آنتن**، الزامات پوشش و پیچیدگی سیستم نیز باید در نظر گرفته شوند. به طور مشابه، انتخاب بین فناوری‌های **AESA** و **PESA** به نیازهای خاص برنامه بستگی دارد. در نهایت، آنتن "بهتر" آنتنی است که به بهترین وجه عملکرد، هزینه و الزامات عملیاتی سیستمی را که در آن مستقر است برآورده می کند. بهره بالاتر در بسیاری از موارد سودمند است، اما نشانگر جهانی آنتن بهتر نیست.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آنتن ها به آدرس زیر مراجعه کنید:
زمان ارسال: فوریه 26-2025
