در زمینه مهندسی مایکروویو، عملکرد آنتن عامل مهمی در تعیین کارایی و اثربخشی سیستمهای ارتباطی بیسیم است. یکی از مباحث مورد بحث این است که آیا بهره بالاتر ذاتاً به معنای آنتن بهتر است یا خیر. برای پاسخ به این سوال، باید جنبههای مختلف طراحی آنتن، از جمله ویژگیهای **آنتن مایکروویو**، **پهنای باند آنتن** و مقایسه بین فناوریهای **AESA (آرایه اسکن الکترونیکی فعال)** و **PESA (آرایه اسکن الکترونیکی غیرفعال)** را در نظر بگیریم. علاوه بر این، نقش **۱.۷۰-۲.۶۰آنتن شیپوری با بهره استاندارد گیگاهرتز** در درک بهره و پیامدهای آن.
درک بهره آنتن
بهره آنتن معیاری است که نشان میدهد یک آنتن چقدر خوب انرژی فرکانس رادیویی (RF) را در یک جهت خاص هدایت یا متمرکز میکند. این مقدار معمولاً بر حسب دسیبل (dB) بیان میشود و تابعی از الگوی تابش آنتن است. یک آنتن با بهره بالا، مانند **آنتن شیپوری استاندارد با بهره** که در محدوده **1.70-2.60 گیگاهرتز** کار میکند، انرژی را در یک پرتو باریک متمرکز میکند که میتواند قدرت سیگنال و برد ارتباطی را در یک جهت خاص به طور قابل توجهی بهبود بخشد. با این حال، این لزوماً به این معنی نیست که بهره بالاتر همیشه بهتر است.
آر اف میسوآنتن شیپوری استاندارد با بهره
RM-SGHA430-10 (1.70-2.60GHz)
نقش پهنای باند آنتن
**پهنای باند آنتن** به محدوده فرکانسهایی اشاره دارد که یک آنتن میتواند به طور موثر در آنها کار کند. یک آنتن با بهره بالا ممکن است پهنای باند باریکی داشته باشد و توانایی آن را برای پشتیبانی از کاربردهای پهنای باند وسیع یا چند فرکانسی محدود کند. به عنوان مثال، یک آنتن شیپوری با بهره بالا که برای فرکانس ۲.۰ گیگاهرتز بهینه شده است، ممکن است برای حفظ عملکرد در فرکانسهای ۱.۷۰ گیگاهرتز یا ۲.۶۰ گیگاهرتز با مشکل مواجه شود. در مقابل، یک آنتن با بهره پایینتر و پهنای باند وسیعتر ممکن است تطبیقپذیرتر باشد و آن را برای کاربردهایی که نیاز به چابکی فرکانسی دارند، مناسب سازد.
RM-SGHA430-15 (1.70-2.60 گیگاهرتز)
جهتگیری و پوشش
آنتنهای با بهره بالا، مانند بازتابندههای سهموی یا آنتنهای شیپوری، در سیستمهای ارتباطی نقطه به نقطه که تمرکز سیگنال بسیار مهم است، بسیار عالی عمل میکنند. با این حال، در سناریوهایی که نیاز به پوشش همهجانبه دارند، مانند پخش یا شبکههای تلفن همراه، پهنای پرتو باریک یک آنتن با بهره بالا میتواند یک عیب باشد. به عنوان مثال، در جایی که چندین آنتن سیگنالها را به یک گیرنده واحد منتقل میکنند، تعادل بین بهره و پوشش برای اطمینان از ارتباط قابل اعتماد ضروری است.
RM-SGHA430-20 (1.70-2.60 گیگاهرتز)
AESA در مقابل PESA: افزایش و انعطافپذیری
هنگام مقایسه فناوریهای **AESA** و **PESA**، بهره تنها یکی از عوامل متعددی است که باید در نظر گرفته شود. سیستمهای AESA که از ماژولهای ارسال/دریافت جداگانه برای هر عنصر آنتن استفاده میکنند، در مقایسه با سیستمهای PESA، بهره بالاتر، هدایت پرتو بهتر و قابلیت اطمینان بهبود یافتهای ارائه میدهند. با این حال، پیچیدگی و هزینه افزایشیافته AESA ممکن است برای همه کاربردها قابل توجیه نباشد. سیستمهای PESA، اگرچه انعطافپذیری کمتری دارند، اما همچنان میتوانند بهره کافی را برای بسیاری از موارد استفاده فراهم کنند و این امر آنها را به یک راهحل مقرونبهصرفهتر در سناریوهای خاص تبدیل میکند.
ملاحظات عملی
آنتن شیپوری استاندارد با بهره ۱.۷۰-۲.۶۰ گیگاهرتز** به دلیل عملکرد قابل پیشبینی و بهره متوسط، انتخابی محبوب برای آزمایش و اندازهگیری در سیستمهای مایکروویو است. با این حال، مناسب بودن آن به الزامات خاص کاربرد بستگی دارد. به عنوان مثال، در یک سیستم رادار که به بهره بالا و کنترل دقیق پرتو نیاز دارد، ممکن است AESA ترجیح داده شود. در مقابل، یک سیستم ارتباطی بیسیم با الزامات پهنای باند وسیع ممکن است پهنای باند را بر بهره اولویت دهد.
نتیجهگیری
اگرچه بهره بالاتر میتواند قدرت و برد سیگنال را بهبود بخشد، اما تنها عامل تعیینکننده عملکرد کلی آنتن نیست. عواملی مانند **پهنای باند آنتن**، الزامات پوشش و پیچیدگی سیستم نیز باید در نظر گرفته شوند. به طور مشابه، انتخاب بین فناوریهای **AESA** و **PESA** به نیازهای خاص کاربرد بستگی دارد. در نهایت، آنتن «بهتر» آنتنی است که به بهترین وجه عملکرد، هزینه و الزامات عملیاتی سیستمی را که در آن مستقر میشود، برآورده کند. بهره بالاتر در بسیاری از موارد مزیت دارد، اما یک شاخص جهانی برای آنتن بهتر نیست.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آنتنها، لطفاً به آدرس زیر مراجعه کنید:
زمان ارسال: ۲۶ فوریه ۲۰۲۵
