بهره بهینه آنتن چقدر است

آنتنبهره به نسبت چگالی توان سیگنال تولید شده توسط آنتن واقعی و واحد تابشی ایده‌آل در یک نقطه در فضا تحت شرایط توان ورودی برابر اشاره دارد. این به طور کمی درجه ای را که یک آنتن توان ورودی را به صورت متمرکز تابش می کند، توصیف می کند. افزایش آشکارا ارتباط نزدیکی با الگوی آنتن دارد. هرچه لوب اصلی الگو باریکتر و لوب کناری کوچکتر باشد، بهره بیشتر می شود. بهره آنتن برای اندازه گیری توانایی آنتن برای ارسال و دریافت سیگنال در یک جهت خاص استفاده می شود. یکی از مهمترین پارامترها برای انتخاب آنتن ایستگاه پایه است.
به طور کلی، بهبود بهره عمدتاً به کاهش عرض پرتو تابش عمودی و در عین حال حفظ عملکرد تابش همه جهته در صفحه افقی متکی است. بهره آنتن برای کیفیت عملکرد سیستم های ارتباط سیار بسیار مهم است زیرا سطح سیگنال را در لبه سلول تعیین می کند. افزایش بهره می تواند پوشش شبکه را در جهت خاصی افزایش دهد یا حاشیه بهره را در محدوده خاصی افزایش دهد. هر سیستم سلولی یک فرآیند دو طرفه است. افزایش بهره آنتن می تواند به طور همزمان حاشیه بودجه بهره سیستم دو طرفه را کاهش دهد. علاوه بر این، پارامترهایی که افزایش آنتن را نشان می دهند dBd و dBi هستند. dBi بهره نسبت به آنتن منبع نقطه ای است و تابش در همه جهات یکنواخت است. dBd نسبت به بهره آنتن آرایه متقارن dBi=dBd+2.15 است. در شرایط یکسان، هر چه بهره بیشتر باشد، فاصله امواج رادیویی بیشتر می‌تواند منتشر شود.